Het verhaal van Beilen deze zondagmiddag in De Wijk bij Wacker is samen te vatten in twee minuten. En dan wordt niet bedoeld de leestijd van het verslag, maar in minuut 13 en 14 van de wedstrijd werd in feite de 4-1 nederlaag ingeluid.
Door: Jan Dijks
In een niets aan de hand beginfase begon Beilen sterk. De Hunebouw-heren kregen echter in een mum van tijd de kous op de kop. Eerst klapte de buitenspelval net wel of net niet op tijd dicht, waardoor Joris Brouwer vanaf 30 meter vrije doortocht had naar het doel van Remco Vos. Brouwer liet de Beiler doelman kansloos. Nauwelijks bekomen van de schrik lag de 2-0 in het net. In de kluts kreeg Milan Hogen-Esch de bal voor zijn voeten en hij tilde de bal met zijn voet over Vos heen. Met gevoel zoals dat heet.
Aiai..hoe kon dit nu gebeuren? Wacker nog niet voor het doel van Beilen geweest en 70% balbezit met goede acties richting het doel van de thuisploeg waren niet genoeg om de trekker over te halen. In kansrijke positie over de bal maaien in plaats van binnen te schuiven was eigenlijk symptomatisch voor het spel van Beilen in deze fase van de wedstrijd.
Beilen was het daarna wel even kwijt en je zag het toenemende vertrouwen bij Wacker. Een paar keer kwamen de gastheren er razendsnel uit en moest Beilen alle zeilen bijzetten om niet tegen een grotere achterstand aan te lopen. Toch kreeg Beilen voldoende mogelijkheden om de opgelopen schade te repareren. Lennard Tol plaatste uit vrije trappen en corners de bal een aantal malen mooi voor het doel. De Beilenaren misten scherpte en vielen de bal te weinig aan om een doelpunt af te dwingen. Na ruim een halfuur kreeg Sven Klaassens in het strafschopgebied de bal voor de voeten. Hij bleef wel rustig en schoof de bal beheerst achter doelman Wart van Holsteijn.
In het vervolg van de eerste helft viel vooral scheidsrechter Schotanus op. De arbiter heeft een bijzondere stijl door wel te fluiten, maar niet aan te geven welke partij de vrije trap mag nemen. Dat zorgde ettelijke keren bij het publiek voor grote vraagtekens en dat leek ook voor de spelers zo te zijn. Een elftal dat zich formeert en de verdedigende stellingen inneemt blijkt plotseling zelf de vrije trap te mogen nemen.
In de tweede helft had Robert Bos de formatie omgezet om meer aanvallende dreiging te creëren. Beilen had zeker mogelijkheden op 2-2, maar aanvalsopzetten stierven te vaak in schoonheid. Donovan Geerts stoomde op via de linkerflank, hij controleerde de bal en passeerde zijn tegenstander langs de binnenkant. Zijn vlammende schot werd uitstekend gepakt door doelman Van Holsteijn.
Weer een scherpe counter was de definitieve nekslag voor de geelzwarten. De organisatie van balbezit naar balverlies was weg en Wacker onderstreepte zijn hoge efficiëntie met een derde treffer door wederom Joris Brouwer. De 4-1 was eigenlijk een kopie van de 3-1. Nu mocht Koen van Luin zijn naam op het scorebord zetten. Beilen bleef actief op zoek naar een tweede treffer, echt gevaarlijk werden de geelzwarten niet meer. Wacker wist dat de strijd al was gewonnen.
Een echte zeperd voor Beilen na een mooie serie van drie overwinningen. Wanhopen is nou ook weer niet nodig. Soms heb je zo’n wedstrijd ertussen zitten.
